ه هستند
ابهامات تازه در مذاکرات وین با اظهارات امروز بلینکن
وزیر امور خارجۀ آمریکا، گفته است که این کشور هنوز نمیداند که آیا رژیم ایران خواستار بازگشت به برجام است، در حالی که تهران در حال نزدیک شدن به توانایی تولید سلاح اتمی است.
آنتونی بلینکن در گفتگو با رادیو ۴ بی. بی. سی که بخشهایی از آن منتشر شده است با اشاره به مذاکرات برجام گفت که کشورش جدیت
و هدف خود را برای بازگشت به توافق هستهای بر مبنای «پایبندی در برابر پایبندی» نشان داده است.وی افزود: اما ما هنوز نمیدانیم که آیا رژیم ایران هم آماده است تا تصمیمی مشابه بگیرد و رو به جلو حرکت کند، یا نه. تیم مذاکره کننده آمریکایی قرار است در روزهای پیش رو به وین بازگردد و باید ببینیم که چه میشود.
وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه نسبت به افزایش غنیسازی اورانیوم در ایران ابراز نگرانی کرد و گفت که پیش از برجام حکومت ایران توانایی تولید بمب اتمی طی چند هفته را به دست آورده بود و اکنون نیز در حال نزدیک شدن به چنین آستانه ای است به طوری که فاصلۀ آن با توانایی تولید سلاح هسته ای به چند ماه رسیده است.
شبکه «پرس تی وی» وابسته به صداوسیما ساعتی پیش در خبری فوری اعلام کرد در ادامه زیادهخواهیهای طرف مقابل ایران در مذاکرات برجام، این بار آمریکا و اروپا خواستار تخریب سانتریفیوژهای نسل جدید در ایران شدهاند.
طبق این گزارش، آمریکا و اروپا در ازای توقف موقت برخی تحریمهای برجامی، خواستار تخریب سانتریفیوژهای نسل های جدید IR-9 , IR-6 و IR-4 و .. شده اند. این در حالی است که آمریکا هنوز حاضر به لغو تحریمها و اجرای تعهدات خود طبق برجام هم نشده است.
پرس تی وی مطلع شده است طرف آمریکایی و اروپایی در مذاکرات وین در پی تحمیل تعهدات جدید در زمینهی هستهای به جمهوری اسلامی در ازای توقف موقت برخی تحریمهای برجامی و نه لغو آنها شدهاند که تخریب سانتریفیوژهای نسل جدید از جمله این درخواست های زیاده خواهانه جدید است.
طرح این موضوع در شرایطی صورت گرفته است که حتی طبق برجام و در صورت نهایی شدن توافق بازگشت دو طرف به برجام، این سانتریفیوژها نباید تخریب شوند و باید صرفا تحت نظر آژانس انبار شوند.
پرس تیوی گزارش کرد که این زیادهخواهی غربیها و اصرار آنها، ممکن است روند مذاکرات برجام را به شکست بکشاند.
ابهام های تازه در مذاکرات وین
یک ماه از مذاکرات وین میگذرد، اما همچنان خروجی آن روشن نیست. روایتها کاملا ضد و نقیض است؛ تا جایی که برخی از آنها از توافق قریب الوقوع خبر میدهند و برخی دیگر از راهی طولانی سخن میگویند.
واقعا دلیل این تناقضات در چیست؟ آیا طرف ایرانی در جریان مذاکرات غیر مستقیم از طرفهایِ برجامیِ میانجیگر چیزی را میشنود که حرف آمریکاییها نیست؟ آیا عامل اصلی این تناقضات به همین غیر مستقیم بودن مذاکرات و دخل و تصرف میانجیگران در رد و بدل کردن پیامها بر میگردد؟
در سایه دشواریها و پیچیدگیهای کنونی برای احیای کامل برجام، اساسا آیا دولت آمریکا حاضر است با برداشتن تحریمها، این اهرم فشار را در پیگیری دیگر پروندهها از جمله موشکی و منطقهای از دست دهد؟ احیای کامل برجام از طریق لغو تحریمها تحت هر عنوانی بدون توسعه برجام به معنای برنده شدن کامل جمهوری اسلامی در این منازعه است، آیا آمریکا این را بر میتابد؟ به ویژه که ایالات متحده به منظور شیفت دادن ثقل سیاست خارجی خود برای مواجهه با چین به دنبال برقراری نظم نوینی در خاورمیانه با محوریت اسرائیل است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر