دیدگاه‌ها
ماه رمضان؛ ..مأموران دنبال روزه خوارند نه گرسنگان
عباس عبدی، تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: یکی از ویژگی‌های لازمی که هر گروه سیاسی و اجتماعی باید داشته باشد، کوشش برای درک درستی از عینیت اجتماعی است. نادیده گرفتن عینیت اجتماعی یا دشمنی با آن بیش از آنکه
رقبا یا دشمنان را فریب دهد، موجب خودفریبی می‌شود.وی نوشت: پذیرش عملی این شرط لازمه ایجاد یک رابطه مفید با مردم و جامعه است. اگر مردم آزادی لازم را نداشته باشند، ریاکاری پیشه می‌کنند و خود را دوست و تابع ما معرفی می‌کنند، در حالی که در اندرون خود، دشمن و مخالف ما هستند. آنان مترصد فرصتی می‌مانند تا رفتار واقعی خود را علیه ما بروز دهند.
گزارش‌های تحقیقی مطبوعاتی، آمار و اطلاعات، پژوهش‌های پیمایشی و نظرسنجی‌ها، همه اینها می‌توانند انجام و تولید و منتشر شوند و همه ما را نسبت به واقعیت جامعه آگاه کنند.
در اینجا به برخی شاخص‌ها برای این سنجش اشاره می‌کنم. اولین شاخص‌ها مربوط به حوزه دین است. دینداری مناسکی، شامل به جا آوردن نماز، گرفتن روزه، پرداخت خمس و سهم مطابق فتاوای موجود، تقید به ظواهر مذهبی و…
دینداری اخلاقی، شامل پرهیز از دروغ، غیبت، احسان و نیکوکاری، مدارا با دیگران و مجموعه ویژگی‌هایی که به اخلاق محمدی نامیده می‌شوند. و بالاخره پرهیز از جرم و گناه که شامل موارد گوناگونی می‌شود. از ربا گرفته تا رشوه و زنا و…
ظاهرا اصولگرایان بیش از هر چیز دغدغه شاخص‌های دینی را دارند و به موارد دیگر چندان عنایتی ندارند. باید تاکید کنم که اتفاقا همین شاخص‌ها بیش از هر شاخص دیگری در مسیری خلاف انتظارات آنان در حرکت است. فقط نمی‌دانم که چرا حاضر نیستند یک ارزیابی اجمالی از این ماجرا ارایه دهند؟
هر چه بیشتر بر محدودیت انتشار این اطلاعات تاکید شود، امکان تغییر و اصلاح سیاست را از خودتان سلب می‌کنید. قریب به اتفاق این شاخص‌ها مرزهای خطر را رد کرده‌اند. دیدم که یکی از افراد خوش‌ذوق توییت زده بود، جامعه‌ای که ماموران آن در ماه رمضان دنبال پیدا کردن روزه‌خوار هستند و نه یافتن افراد گرسنه، سرنوشتی بهتر از اینکه هست نخواهد داشت. راستی! آیا می‌دانید که چند نفر از مامورانی که دنبال روزه‌خواران هستند، روزه می‌گیرند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر